(الذین امنوا وتطمئن قلوبهم بذکر الله الا بذکر الله تطمئن القلوب ):(آنان کسانی هستند که ایمان آورده و دلهایشان با یاد خدا آرامش می یابد، آگاه باشید که فقط با یاد خدا دلها آرامش پیدا می کنند)، در این آیه حالت کسانی را که بسوی خدا رجوع می کنند توضیح داده و می فرماید:
آنها کسانی هستند که ایمان آوردندو قلبشان با یاد حق آرام گرفت ، پس در آنها آمادگی و استعداد پذیرش عطیه هدایت الهی وجود دارد، همانطور که فسق و اعراض از حق ، در مورد ضلالت ،زمینه را برای اضلال الهی آماده می کند و آنگاه قاعده ای عمومی را بیان می نمایدو آن اینکه (فقط با یاد خدا دلها آرامش می یابد)و ذکر در اینجا شامل همه انحاءذکر می شود، اعم از لفظی یا غیر آن و علت آن است که آدمی در زندگی خودهدفی جز رسیدن به سعادت و آرامش ندارد و بیم او درزندگی از برخورد باناملایمات و سلب نعمات است و تنها سببی که نعمت و سلب آن بدست اوست همانا خدای سبحان است که بازگشت همه امور بسوی اوست...
بازدید : ۲۷۸ |
جمعه, ۱۶ مهر ۱۳۹۵، ۱۱:۳۹ ق.ظ |
۱
۰
